18.30
Ν: Φτάσαμε?
Φ: Ακόμα δεν έβαλαν μπρος τις μηχανές.
Ν: Λεπτομέρειες! Φτάσαμε?
Φ: Όχι.
Ν: Υπέροχα.
Φ: Εγώ άλλο δε κατάλαβα.
Ν: Τι?
Φ: Αφού πάμε στην Μυτιλήνη, γιατί πήραμε χάρτη της Λέσβου?
Ν: Ανοίξτε τις πόρτες να κατέβω!
21.00
Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια, και με τους φίλους τους παλιούς τριγυρνάμε στο κατάστρωμα, τοίχο-τοίχο με στυλ κάβουρα, γιατί φοβόμαστε την θάλασσα, και αναρωτιόμαστε απο ποιο σημείο ακριβώς να φουντάρουμε.
21.40
Ε: Τι ώρα ξεκινήσατε?
Ν: Επτά.
Ε: Και πόσες ώρες θα πάρει για να κάνει τον κύκλο και να βγει Ιόνιο?
Ν: Που να βγει λέει?
Ε: Μυτιλήνη δεν είπες θα πας?
Ν: Ναι..
Ε: Στο Ιόνιο δεν είναι?
Ν: Να σου δώσω το τηλέφωνο της Φ., να βγείτε καμία μέρα. Θα έχετε τόσα πολλά να πείτε εσείς οι δυο.
22.39
For future reference: ΔΕΝ περνάει πιο γρήγορα η ώρα με το να χτυπάς ρυθμικά το κεφάλι σου στο τζάμι.
01.20
Τι ρομαντικά! Κατάστρωμα, φεγγάρι, αστέρια, σύννεφο (δηλητηριώδους?) καπνού να πλανάται πάνω απο το κεφάλι μου, άφρο το μαλλί απο την υγρασία, 75 κιλά αλμύρα κολλημένα επάνω μου. Λευτεριά στα παστά ψάρια!
02.13
Πάω να πλύνω τα δόντια μου.
02.17
Δεν πάω να πλύνω τα δόντια μου. Πάω να πάρω τον Ευαγγελάτο.
03.42
Γιατί δε το βουλώνω θα μου πεις, να κάτσω στα αυγά μου όπως ο υπόλοιπος κόσμος και να σταματήσω να είμαι ο εφιάλτης των απανταχού ναυτικών? Γιατί είμαι ηλίθια που δεν πήρα αεροπλάνο.
04.16
Αρνείσαι πεισματικά να συμβαδίσεις με τον χρόνο και επιμένεις να παραμένεις στην δεκαετία του ’90. Νομίζεις πως το psychedelic συνολάκι φουστάκι/μπλούζα, τρια τουλάχιστον νούμερα μικρότερο απο το μέγεθος σου, σου πάει. Και εκεί που είμαι έτοιμη να ξεράσω 35 ουράνια τόξα, κάνεις την κίνηση ματ. Πορτοκαλί κραγιόν στις 4 το χάραμα. Σε χρίζω “εικαστικό δρώμενο” και προσκυνώ κοπελάρα μου!
05.51
Φ: Ρε?
Ν: Άσε με, προσπαθώ να κατακρεουργήσω την μηριαία αρτηρία μου.
Φ: Γιατί δεν έχουν πινακίδες στην θάλασσα?
Ν:”28ο ναυτικό μίλι Θες/νίκης-Λέσβου” ας πούμε?
Φ: Ναι.
Ν: Είναι στα άμεσα σχέδια, θα μπουν στα καπάκια μετά τα πλωτά διόδια.
08.30
Στεριά. Βλέπω στεριά. ΣΤΕΡΙΑ!
